เลือนลาง จางจากไปดั่งสายลมผ่าน
เดียวดาย ในคำคืนที่แสนเนิ่นนาน
ไม่มีใครเลยอยู่ข้างกาย
ไม่เหลือใครสักคน
ใจหม่นมัว ลงทุกที
ค่ำคืนที่เหงาไม่เคย จะเช้ายิ่งนาน
ยิ่งหนาวยิ่งรอ รอคอยแต่เธอ
อยู่ไหนแล้วเธอ อยู่ไหนได้ยิน
บ้างไหมว่าใคร มันจวนขาดใจเพราะเธอ
เดินไป ไกลเท่าไรแต่รักยังอยู่
จะนานเท่าไร ใจก็ยังคิดถึงเธออยู่
ไม่มีใครเลยอยู่ข้างกาย
ไม่เหลือใครสักคน
ใจหม่นมัว ลงทุกที
ค่ำคืนที่เหงาไม่เคย จะเช้ายิ่งนาน
ยิ่งหนาวยิ่งรอ รอคอยแต่เธอ
อยู่ไหนแล้วเธอ อยู่ไหนได้ยิน
บ้างไหมว่าใคร มันจวนขาดใจเพราะเธอ
