Feryadımın kor rüzgarı kalsın
Bu hazin sözlere vursun
Duysun dağlar uçsuz yollar
Varsın utansın çöllere dönsün
Kaç mevsim habersiz kim bilir
Kaç gecem döndü uykusuz sabaha
Aşıklar gölgesiz demlenir
Ne lüzum sensiz bahara
İstemez gönlüm bir tebessüm daha
Dinlemez bağlanırım anılara
Kimseler bilmez Allah şahittir
Yalnızım yalan dünyada
Geceler ışıksız kaldı kördü
Düşlerim eşiksiz kaldı
Belki çok günah işledi ömrün
Soldu hep nasipsiz Kaldı
Şimdi kıskanır yalnızlar sanki
Sevgim ibadet gibidir
Sana bu son sözüm yarim
Ayrılık aşktan ötedir