Canım çıktı huyum çıkmadı hala karamsar.
Ama nedenlerim var hiçbir zaman olamadım ki mazhar.
Pek göstermesem de ruhumla taşınır onca hasar.
Yine de gonca açar zor zamanda gülüyorum dramdan.
Ben bıktım desem de hala peşindeyim hayatın.
Issız da kaldım lakin fısıltılarla yolumu açtım yarım kaldım.
Bazen aklım firardaydı oralı olamadım.
Bi soranı olmalı insanın dosta muhtaç kaldık.
Senin canın yanar mı?
Kalbin hiç kanar mı?
Nedensiz sanarsın ama bu gözler gördüğüyle gamlı.
Kibrin zararı kibrin sahibine değil de zaten mülayime zararlı.
Karşılaşmak hak mı?
Karşı durmak haktır arkadaş yüksekten bakana.
Sonunda yalnız kalsakta onurludur yalnız yaşamak.
Bir gün gelir dost demekten tiksinirsin gamsız adama haksız arama sen haksızsın sesini çıkarmayarak.
(Nakarat×2)
Bunu yaz bir şairin intiharı gibi
Bunu yaz bir babanın istifası gibi
Bunu yaz bir delinin itikadı gibi
Bunu yaz beni yaz senin isyanın için.
Yıldızın tozundan evrenin bkuna evrilen insanlar hala mutlu ve bundan habersiz.
Arkasına sığındığın ne varsa bırak şimdi kenara bundan kendi kendini bilmekten ötesi yersiz.
Boşuna konuşuyorum biliyorum ki sen yine densizlik içindesin ve bir tek kendini seversin saygı değer sensin.
Kainatta teksin tüm geri kalanlar bir sen etmez tek lokmada yersin.
Çoğunuz böylesiniz egodan kibirden kabarmış.
Sahte yüzünüz ruhlarınız bitmiş.
Yuhlanırım belki dışlanırım belki gerçekleri söylerken yine de biliyorsun gerçekler serttir.
İnan ki ayrı tutmadım kendimi sizden aynı hamurdanız nasılsa aynı saçma hisler.
Ama bilen bilir kendini zaten bundadır erdem.
Umrumda olmayanlara var mıdır merhem?
(Nakarat×2)
Bunu yaz bir şairin intiharı gibi
Bunu yaz bir babanın istifası gibi
Bunu yaz bir delinin itikadı gibi
Bunu yaz beni yaz senin isyanın için.