روز جمعه ده صبحه تازه بیدار شدم از خواب
همه خونه پر از عطرت عکستم رو طاقچه تو قاب
میچینم صبحونه رو روو میزو بازم تک و تنها
میشینم و رو به رومه صندلی خالی اما
بعد صبحونه چه خوب بود دعوا سر شستن ظرفا
بعدشم تو بغل هم شروع میشد گفتن حرفا
همه جا خنده و شوخی همه جا عشق و صفا
چجوری دلش اومد این روزگار بی وفا
تو که نیستی همه ی روزای من مث عصر جمعه دلگیره برام
میدونم یه روز میای اما بدون دیگه برگشتن تو دیره برام
تو که نیستی همه ی روزای من مث عصر جمعه دلگیره برام
میدونم یه روز میای اما بدون دیگه برگشتن تو دیره برام
دیگه با کی بعد از ظهر گلا رو آب پاشی کنم
دیگه صورت قشنگ کیو نقاشی کنم
تو که نیستی قبل خواب کیو نوازش بکنم
دیگه من واسه ی بوسه از می خواهش بکنم
تو که نیستی همه ی روزای من مث عصر جمعه دلگیره برام
میدونم یه روز میای اما بدون دیگه برگشتن تو دیره برام
