وقتی چشات هوای گریه داره
غم تو دلم قد دو صد هزاره
نمیتونم غم تو رو ببینم
شادی برام گل توی شوره زاره
بیا بریم به شهر آشنایی
پا بزاریم رو قهر و رو جدایی
ما نباید مثل دوتا غریبه
باز بخونیم آواز بی وفایی
نذار دل عاشق من تو حسرتت بمیره
بیا که مرغ آرزو دوباره جون بگیره
تو میدونی تنهاترین تنهای این زمونه
دل منه که روز و شب به عشق تو اسیره
