آن شب که تو بی من، بودی گل نازه
آن بزم طلایی بگو یارِ که بودی
آن شب که فکندی جان منِ بی دل
در سوز جدایی گرفتار که بودی
آغوشت در رقص طرب جایِ که بود
در گوشت آوای دل آرایِ که بود
آغوشت در رقص طرب جایِ که بود
در گوشت آوای دل آرایِ که بود
بی من از مینای لب از که باده نوشی
بی من آن بالا بلا کجا خرامی
آن شب که تو بی من، بودی گل نازه
آن بزم طلایی بگو یارِ که بودی
آن شب که فکندی جان منِ بی دل
در سوز جدایی گرفتار که بودی
بی من چه لبی بوسه زد از روی هوس بر رخت ای ماه جهان تاب
بی من تو بگو لرزش غم از چه در افکندی بر آن گیسوی بیتاب
بیا تا که به اشک غم به گلبرگ غمت شویم من آن گرد گنه را
بیا جان مرا بستان مکن شعله صفت بر جا تو آن نور نگه را
آن شب که تو بی من، بودی گل نازه
آن بزم طلایی بگو یارِ که بودی
آن شب که فکندی جان منِ بی دل
در سوز جدایی گرفتار که بودی
