bir ben vardi içimde çok sevdiğim
kaçtim kendimden çok uzaklara
baka kaldim ardindan umarsizim
yakmiş başimi düşmüş tuzaklara
başka bir denizde yüzüyorum artik
derinlere dalmaktan korkmuyorum
herşeyi olduğu gibi kabullendim
neden incittiniz diye sormuyorum
taş duvarlar ördünüz
beni kime döndürdünüz
içimde yanardiniz
nihayet söndürdünüz