สิ้นเสียงระเบิดฟ้าพลันปกคลุม
ด้วยฝุ่นดำควันปืนยังลอยอยู่รอบกาย
สิ้นเสียงทุกอย่างโลกพลัน
กลับกลายเป็นเงียบงัน
ใครเป็นตายดีร้ายกันอย่างไร
โทนก็เป็นแค่ชายหนึ่งคนที่มีชีวิตธรรมดา
เหมือนใครคนอื่นเพียงต้องมาจับปืน
หยัดยืนเลือกเป็นทหารประจำการณ์
อยู่แสนไกล หัวใจจากคนหนึ่ง
คนที่ไม่สูงไม่ใหญ่ร้ายดีแค่ไหนอดทน
ไม่เคยเหนื่อยล้าเขาทำด้วยใจ
เพื่ออะไรที่มันสำคัญกว่าชีวิต
ไม่คิดยอมให้ใครคนใดทำลาย
จะเสียเท่าไหร่ยังสาบาน
จะดูแลจนสุดใจเดิมพัน
ด้วยความหวังที่เขามีชีวิตทั้งหมด
แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
คนคนนึงขอลองดูสักที
คืนหนึ่งคืนที่จันทร์หลับตา
ข้างบนขอบฟ้ามีเพียงดาว
เป็นคืนมืดมนโทนกับเพื่อนอับจน
สับสนติดพันอยู่ท่ามกลางวงล้อม
ที่ไม่มีทางหนีทุกคนเกิดมาต้องตาย
ก็รู้กันอยู่แล้วมีบ้างไหมที่ใครล่ะ
จะอาสาทุกคนรอบกายโทนหยิบปืน
ขึ้นประทับบนบ่าในคืนนี้เป็นตาย
คงตามแต่ดวงชะตา
จะเสียเท่าไหร่ยังสาบาน
จะดูแลจนสุดใจเดิมพัน
ด้วยความหวังที่เขามีชีวิตทั้งหมด
แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
ตายเป็นตายไม่หลีกหนี
เลือดเนื้อทุกหยดทดแทนกลับคืน
คุณให้แผ่นดินยินดีเอาชีวิตเป็นชาติพลี
สิ้นเสียงระเบิดเหลือไว้เป็นนิรันดร์
คนเราตายเป็นตายขอทำในสิ่ง.ดี
ผืนแผ่นดินที่เคยงดงามก็คิดถึงวันนั้น
ไม่รู้ว่าอยู่หนใดสักวันนึง
จะคืนย้อนมายังฝันถึงวันนั้น
ยังหวังภายในใจสายลมยังโบกโบย
พัดมาหยดน้ำตาที่ไหลจะลบจะเลือน
หายไปผืนแผ่นดินที่เคยรักกัน
ยังคิดถึงวันนั้นจะเฝ้ารอเรื่อยไป
จะเสียเท่าไหร่ยังสาบาน
จะดูแลจนสุดใจเดิมพันด้วย
ความหวังที่เขามีชีวิตทั้งหมด
แม้มันจะลงเอยกันอย่างไร
ตายเป็นตายไม่หลีกหนีเลือดเนื้อ
ทุกหยดทดแทนกลับคืนคุณ
ให้แผ่นดิน ยินดีเอาชีวิต
เป็นชาติพลีสิ้นเสียงระเบิด
เหลือไว้เป็นนิรันดร์คนเราตาย
เป็นตายขอทำในสิ่ง.ดี