ผมไม่เอา ไม่เอา ไม่สู้กับใคร
มาจากไหน ไม่สู้หรอก ปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร
ใครมาแรงก็แซงไปก่อน ในเมื่อชีวิตมันไม่แน่ไม่นอน
แข่งกันอย่างนี้ ก็มีแต่เหนื่อย ไม่คุ้มค่าเท่าไหร่
ใครชิงดี ไม่ขอชิงเด่น แต่ก็ไม่ใช่ชนะไม่เป็น
เมื่ออยู่อย่างนี้ ก็พอดีอยู่แล้ว ก็พอใจอยู่แล้ว ไม่ต้องวุ่นวาย
กับตัวเองเท่านั้น ที่ตัวผมเองต้องสู้ จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหน จะลองสู้มันให้ดู
ผมไม่เอา ไม่เอา ไม่สู้กับใคร
มาจากไหน ไม่สู้หรอก ปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร
ทำความดีก็คงไม่ต้องแข่ง เก่งมาจากไหนคงไม่ต้องแสดง
เก็บมันเอาไว้ เพื่อสู้ใจตัวเอง อย่างนี้ดีกว่า
มีเพียงเวลาที่คิดจะแข่ง ต่อให้ร่างกายจะไร้เรี่ยวแรง
ต่อให้มันหมุนไม่คอยใคร จะหมุนไปเท่าไร จะขอไล่มันให้ทัน
กับตัวเองเท่านั้น ที่ตัวผมเองต้องสู้ จะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหน จะลองสู้มันให้ดู
ผมไม่เอา ไม่เอา ไม่สู้กับใคร
มาจากไหน ไม่สู้หรอก ปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร
ท้าทายหัวใจตัวเอง แต่ทำใครไม่มีอยู่แล้ว
แพ้ใครก็ช่างมันเถอะ ชนะใจของเราพอแล้ว
‘Cuz my whole live is in my own hands.
Everyday my mama try to make me understand
Do your best and try to be a better man
Live your dreams and make your own plan
Dont change your own plan for a better time tomorrow
for the brighter day, we should know, sorrow
Don't look back and be stuck in sorrow
As long as we're still alive
ผมไม่เอา ไม่เอา ไม่สู้กับใคร
มาจากไหน ไม่สู้หรอก ปล่อยให้เขานั้นสู้ไปแล้วกัน
ผมก็ไม่จำเป็นต้องสู้กับใคร
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง คนอย่างผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร
ชนะกี่ครั้งมันก็แค่สะใจ ชนะกี่หนแล้วมันดีตรงไหน
ไม่รู้สุดท้ายแล้วมันได้อะไร
มาจากไหนไม่สู้หรอก ปล่อยให้เขานั้นสู้ไป
คนอย่างผมไม่ชอบแข่ง คนอยากผมไม่ชอบแก่งแย่งใคร
