โทษทีแล้วกัน ขอสักวันเหอะ เจอกันทุกวัน ก็มีแต่ฉันและเธอ
ให้ฉันได้อยู่คนเดียว อยากอยู่ลำพัง ได้อยู่คนเดียว โดดเดี่ยวสักครั้ง
วันนี้ต้องขอตัว
ไม่ใช่ไม่รัก แต่อยากพักให้ใจได้ฝัน
ไม่ต้องห่วงกัน สักวันได้ไหม
เผื่อวันใดที่เธอไม่อยู่
จะได้รู้มันจะเป็นอย่างไร จะต้องเหงาซึมเซาเดียวดายสักเท่าใด
เผื่อวันใดที่เธอไม่อยู่ จะได้รู้ต้องทำอย่างไร
ในวันนี้ก็เลยจะลองอยากให้ใจมันได้เหงาก่อน ความเหงามันเป็นยังไง
ไม่เจอะมานาน ก็อยู่กับเธอ อบอุ่นมานาน ชีวิตไม่ค่อยได้อ่อนไหว
ไม่เจอกันสักวันเป็นไร เรามาลองดูกัน สักวันเป็นไร หัดให้ใจได้เหงา
ไม่ใช่ไม่รัก แต่อยากพักให้ใจได้ฝัน
ไม่ต้องห่วงกัน สักวันได้ไหม
เผื่อวันใดที่เธอไม่อยู่
จะได้รู้มันจะเป็นอย่างไร จะต้องเหงาซึมเซาเดียวดายสักเท่าใด
เผื่อวันใดที่เธอไม่อยู่ จะได้รู้ต้องทำอย่างไร
(ในวันนี้ก็เลยจะลองหัดให้ใจ ฝึกให้ใจได้เข้าใจ)
โลกที่ไม่มีเธอ วันที่ไม่เห็นเธอ มันจะเศร้าเพียงใด มันจะแย่เพียงใด
และฉันจะเป็นอย่างไร
