Swiat sie wokól nas wciaz mniejszy staje,
Kontynenty na odleglosc dloni sa,
Samoloty jak z dziecinnych bajek,
Ponad glowa coraz szybciej niebo tna.
Ludzie wciaz wedruja wielkim, glosnym stadem,
Z pomieszania mowy slychac jeden glos
Zbudowano druga, wieksza Wieze Babel,
Kto pamieta tamtej, pierwszej wiezy los?
Swiat sie kurczy jak przekluty balon,
Czlowiek tez maleje szybko razem z nim,
Przerazony swa niewielka skala,
Coraz bardziej samotnieje w tlumie tym.
Stad ucieczki nieprzytomne pusta droga,
Jakby gdzies cos za zakretem bylo tam
I te wiersze napisane dla nikogo,
I te plótna pelne nostalgicznych plam.
Wieza Babel,
Piekny, choc nieludzki lad,
Coraz dalej,
Czy to postep, czy to blad,
Coraz dalej
Coraz trudniej uciec sad
