آنچه را می پرورانی
پشت پیشانی بگو
بی نقاب از چهره های
بکر پنهانی بگو
ای کاش تنهایی نبود این
در کنارم ماندنت
جاده می رقصد به ساز
بی محابا راندنت
باد و طوفانی
که هم تصمیم کوچت می وزند
از تمام رده پاهاشان
پشیمان میشوند
مانده در خاطر شاخه ام
لحن میوه چیدنت
مانده بر اندام پرواز من
عطر پر کشیدنت
ای کاش تنهایی نبود این
در کنارم ماندنت
جاده می رقصد به ساز
بی محابا راندنت
باد و طوفانی
که هم تصمیم کوچت می وزند
از تمام رده پاهاشان
پشیمان میشوند
