รู้อยู่แก่ใจ ว่าเธอไปไหนมา
เห็นอยู่ตำตา ว่าเธอไปกับเขา
นับได้เกือบเดือน ที่ฉันไม่เจอะเธอแม้เงา
รู้รึเปล่า ว่าฉันคิดมากเท่าใด
แค่หลับตาลง ก็พอนึกภาพออก
ไม่บอกก็รู้ ว่าเธอทำอะไร
เมื่ออยู่กับเขา เธอเองคงจะใจถึงใจ
คิดเมื่อไหร่ มันเหมือนมีดกรีดทุกที
* แต่กลับมาเถอะที่รัก ถ้าวันนี้เขาไม่แคร์
จะกลับมาอย่างคนแพ้ ก็ไม่ต้องลำบากใจ
จะไม่เอ่ยถามซักคำ จะไม่ตอกย้ำซ้ำเติมหัวใจ
จะโอบกอดเธอ แม้ว่าเธอเคยกอดใคร
ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง
ฉันจับมือเธอ ด้วยมือที่ชุ่มเหงื่อ
ไม่อยากจะคิด ว่าเหลือซักแค่ไหน
ทุกสิ่งที่ฉัน ได้เคยเฝ้าถนอมด้วยหัวใจ
เธอคงให้ ให้เขาไปหมดแล้ว
(ซ้ำ *)
ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง
