เมืองเมืองนี้กำลังจะเป็นเมืองร้าง ผู้คนเริ่มเป็นเหมือนหุ่น ไร้ความรู้สึก
โดนบังคับไปตามกฏเกณฑ์ ชีวิตเหมือนดังเครื่องจักร ไม่มีหัวใจ
*กลายเป็นหุ่นยนต์ เป็นคนแต่ตัวไม่มีหัวใจ
ความเป็นคนหมดไปวิญญาณสลายกลายเป็นเครื่องกล
**หลงในเมืองคนเหล็ก หลง ไม่มีทางออก
หัวใจคนมืดบอด ไร้ซึ่งความรู้สึก (รัก)
มีชีวิตเดียวดาย ไม่มีความฝันทุกวันดิ้นรนไม่หยุด แย่งกันทุกอย่าง
เคยมีรักยังมีแบ่งปันความรัก ทุกคนต่างมีหน้ากาก ใส่เข้าหากัน
(ซ้ำ*/**)
Solo
มีใครไหมแค่ใครซักคน หลุดพ้นไม่ใช่เป็นดังเครื่องจักร แบ่งปันน้ำใจ
(ซ้ำ*/**/**)
