Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków - Coma

Nikt jeszcze nie wie czy

Stare słońce zarysuje nowy dzień,

Blaszany huk próbuje dostać się przez szyby

W miękki sen.

Na ulicy wrzeszczą psy,

Herbata wzniosła krzyk

U sąsiada.

Ani jedna droga nie prowadzi mnie

Z powrotem w noc.

I niby wszystko jest

Tak jak powinno być,

Za chwilę zbudzi mnie

Szary świt,

Tylko, dlaczego ja

Z takim nieludzkim strachem

Nie potrafię.

Trudno to zrozumieć, lecz nic

Nie daje siły by żyć,

Jakaś misterna część

W konstrukcji zdarzeń

Pękła.

Chciałem zreperować świat,

A oto widzę, że sam

Jestem jednym z tych

Cholernych drani I świń.

Szeroka droga

Nie była moja.

Jasna siła

Utracona.

Dopiero teraz wiem jak nisko upada

Kto nie wypełnił swego czasu w pokorze.

Oto, dlaczego tak się obawiam,

Że za minutę trzeba

Będzie wstawać I żyć.

Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków,

Niepożądane myśli, klęska wiary, fale strachu,

Z nieodwracalnym skutkiem burzą trwały senny azyl

I oto trzeba będzie dumnym krokiem iść bez twarzy...

W kolejny dzień.