Intro - Daniël Busser

Ben ik geboren om mijn moeder te hebben zien sterven?

Ben ik geboren om na dertig jaar van pa te erven?

Ben ik geboren om na zestig jaar mijn kinderen te vertellen dat papa door dementie af en toe kan zwerven?

In gedachten wil ik zeker zijn en al wetend zijn, mijn leven stelt niks voor als kennis nie meer leeft in mij.

Misschien ben ik te jong om hier al over mee te denken, ik ben te minste niet naiëf zoals de meeste mensen!

Het is wel hier maar niemand wil het beseffen! Mensen denken niet meer na en die gedachtes beklemmen.

Claustrofobie van al die shit die geld en fame met zich brengen.

Ik denk dak op ontploffen sta, hoe moet ik dit gaan verwerken? Ik zeg:

Papa laat het man, ik kan het wel aan!

Geen pyschiater nodig voel me dan al zwak als ik ga. Ik ben de schrijver van mijn leven, ik maak een machtig verhaal!