Na tamtej stacji chyba nikt,
od wielu lat, nie zatrzymał się.
Stąd tyle liści w ziemi, jesieni moc,
uzbierała je.
Siedział tam kiedyś
i cicho grał wszystkim tym, co czekali by
choć na chwilę stanął czas i chociaż raz
ziściły się sny.
Tak prosto myślał tylko on
i tylko on nie rozumiał, nie rozumiał, że
wszystko na tym świecie ma swój kres.
Ta stacja też, stanie się snem
Gdzie w drodze do nieba.
Semafory gwiazd.
W zapachu chleba
i muzyce co gra.
Coraz mnie ludzi bywało tam,
bo coraz mniej miało na to czas.
Aby swym myślom, swym myślom nadać sens
aby się sny ziściły choć raz.
Gdzie w drodze do nieba.
Semafory gwiazd.
W zapachu chleba i muzyce co gra.
Hej, odszedłeś w słońcu
tak nagle, że nawet nikt
nie zdążył zamyślić się przez chwię,
człowieku z duszą jak ptak, samotną.
Komu grasz?
W drodze do nieba.
Semafory Gwiazd.
W zapachu chleba
i tej ciszy
komu grasz? komu grasz?
Komu grasz?
W drodze do nieba.
Nieba
