Sevdim, çok sevdim
Tanıdım aşkın en saf halini
Kokladım gecelerce
Bıraktığın eşyayı, boş evi .
Uzanamadi elim telefona,
Defalarca gidip geldi.
Yenik düştüm kendime
Göre göre
Gurur sandığım aslında
Umitsizliğimdi
Anladım temelli gittiğini
Haklıydın, ustelik
Suç benimdi
Sen üzülme gülüm incinme!
Canımın içi iki gözüm sakın kusme!
Bana hediye bırak bütün kederleri,
Ben ağlarım ikimizin yerine.
Bilirsin aslında adaletsizliğini,
İstemezsin hani sen de bittiğini.
Ama kendinden yanadır ya hep yürek,
Feda edip aşkı, gurur ya kendini.
