Tá tú ert nær
eri eg nakin
fái ei fjalt
míni arr
Tú límar meg saman
petti fyri petti
til einki er eftir
Brotin
Tá tú ert nær
fái eg eitt andlit
og gríman, eg gjørdi mær
dettur av
Tú skoðar ígjøgnum
búnan eg beri
tú sært hvør eg eri
innast inni
Tú vísir mær heimin
í morgunroða
opnar eygu míni
eg síggi tað stóra
í øllum tí smáa
í nærveru tíni
Tá tú ert nær
hvørvur mín ótti
tøgnin larmar ei longur
innan í mær
Eg samli meg saman
petti fyri petti
til einki er eftir
Brotin
