Αναποφάσιστα]
Το μισό μου κορμί λέει φύγε πια
και την πόρτα να βγει ανοίγει
Μα το άλλο μισό πίσω με κρατά
κι απ' την πόρτα τράβα τα δάχτυλα
Έτσι έζησα ανάμεσα, ανάμεσα στα δυο μισά
Αναποφάσιστα
Μικρά μου μάτια δειλά
Τι με κοιτάτε πια, γιατί δε φεύγετε
Για να σωθεί η καρδιά
Τι μένετε έτσι πια, αναποφάσιστα
Γιατί, γιατί σ' αγάπησα
Είσαι εσύ τελικά ο μαγνήτης μου
Μόλις έρθω κοντά, κολλάω
Δε βρήκα ποτέ μια απόσταση
Κι όταν πως φεύγω πια σαν πρόταση
Κι αν το όρισα, δε μπόρεσα καμιά φορά
