สักวาหวานอื่น
มีหมื่นแสน
ไม่เหมือนแม้นพจมาน
ที่หวานหอม
กลิ่นประเทียบเปรียบดวง
พวงพะยอม
อาจจะน้อมจิตโน้ม
ด้วยโลมลม
เธอเจรจา
หวานเจี๊ยบเจี๊ยบ เหมือนน้ำตาลจะหยด
เธอมีวาจา
พรรณนา ออกมาอย่างหยดย้อย
มันฟังดูดี
ตอนที่มันนานนานทีได้ฟัง
มันเกินจะฟัง
ตอนได้ฟังเป็นครั้งที่หนึ่งร้อย
ขอทีเถอะ ขอทีเถอะ
ช่วยทำเหมือนวาจา
บอกว่าจะรัก ก็รักจริงเถอะ
ให้จริงเถอะ
ให้เหมือนที่พูดมา
ทำให้ฉันเห็นสักครั้งหนึ่ง
แม้ล้อลามหยามหยาบ
ไม่ปลาบปลื้ม
ดังดุจดื่มบอระเพ็ด
ต้องเข็ดขม
ผู้ดีไพร่ไม่ประกอบ
ชอบอารมณ์
ใครฟังลมเบือนหน้า
ระอาเอย
ขอทีเถอะ ขอทีเถอะ
ช่วยทำเหมือนวาจา
บอกว่าจะรักก็รักจริงเถอะ
ให้จริงเถอะ
ให้เหมือนที่พูดมา
ทำให้ฉันเห็นสักครั้งหนึ่ง
ทำไม่ได้ ก็ไม่ต้องก็ไม่ต้องพูด
อยากจะพูดอยากจะพร่ำ ก็ต้องทำให้ได้
มีแต่น้ำท่วมทุ่ง มันจะพูดทำไม
ทำไม่ได้ก็ไม่ต้อง ก็ไม่ต้องเลย
ขอทีเถอะ ขอทีเถอะ
ช่วยทำเหมือนวาจา
บอกว่าจะรัก ก็รักจริงเถอะ
ให้จริงเถอะ
ให้เหมือนที่พูดมา
ทำให้ฉันเห็นสักครั้งหนึ่งเถอะ
ขอทีเถอะ
ก็บอกไว้ว่ายังไง
ทำให้ฉันเห็น สักครั้งหนึ่งเถอะ
ให้จริงเถอะ
ให้เหมือนที่พูดมา
ทำให้ฉันเห็น เธอทำเหมือนที่โม้
เอาไว้ได้ไหม
สักวาหน้าไหนใช้คำหวาน
จะไม่ขอพบพานให้เสียหู
ดีแต่ปากเปล่าเคยทำให้ดู
เหมือนหมาขู่แค่เห่า เปล่ากัดเอย
