Η νύχτα πάλι με τυλίγει κι η θύμιση σου εγώ
σαν καταιγίδα που σε λίγο θα ξεσπάσει.
Με το σεντόνι που με πνίγει παλεύω μόνη εγώ
κι αυτό σαν άγριο κύμα με σκεπάζει.
Κι εγώ τηλέφονα σε παίρνω να ακούσω τη φωνή σου
να πω απλά "γειά σου τι κανεις? σε πεθύμησα πολύ"
Και την συγγνώμη μου σου φέρνω πόσο μ'άγαπησες θυμήσου
γιατί σ'άφησα να φύγεις η τρελή?
Μίσησε με δεν πειράζει
μου φτάνει που θα ξέρω
πως νιώθεις και για μενα κάτι
Μίσησε με δεν με νοιάζει
εγώ θα καταφέρω
το μίσος σου να κάνω αγάπη
Μίσησε με
Απόψε θα 'ρθει το φεγγάρι και πάλι θα με βριζει
που δεν ξενύχτησα μαζί σου ως τα χαράματα
Κι εγω θα αδειάζω το συρτάρι θα ψάχνω οτι σε θυμίζει
θα αγγίζω σε όλα τα δικά σου πράγματα
Με δυό υγρά κόκκινα μάτια δυό στεγνά σκισμένα χείλη
θα πω απλά "γειά σου τι κανεις? σε πεθύμησα πολύ"
Με μιά καρδιά χίλια κομμάτια σαν άνοιξη χωρίς Απρίλη
γιατί σ'άφησα να φύγεις η τρελή
Μίσησε με δεν πειράζει
μου φτάνει που θα ξέρω
πως νιώθεις και για μενα κάτι
Μίσησε με δεν με νοιάζει
εγώ θα καταφέρω
το μίσος σου να κάνω αγάπη
Μίσησε με
Μίσησε με δεν πειράζει
μου φτάνει που θα ξέρω
πως νιώθεις και για μενα κάτι
Μίσησε με δεν με νοιάζει
εγώ θα καταφέρω
το μίσος σου να κάνω αγάπη
Μίσησε με
Μίσησε με
