Hij was maar een clown
In 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong
In het fel, gele licht
Maar onder die lach
Zat een droevig gezicht
De herinnnering blijft
Aan die clown met zijn lach
Hij heeft alles gegeven
Tot de laatste dag
Niemand kende de pijn
Van zijn stille verdriet
Want er was op het einde
Niemand die hij verliet
Hij woonde alleen
In een wagen van hout
Hij was maar een clown
En zo werd hij oud
Zijn broek was te klein
En zijn schoenen te groot
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood
Op een avond hij viel
Net als elke keer
Het publiek lachte luid
Maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown
In 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown
Maar nu is hij dood