Şu İstanbul tam yedi tepedir
Bunlardan biri de Cihangir
Yolları karışık, bir labirent gibi
Sokakta dolşır kurnaz tilki
Cihangir de tek kapılı evde
Yedi kişi alemde
Dağılır tayfa, çıkarlar sokağa
Elli türlü tehdit, elli türlü takla
Rasta babayı koparmışlar
on adam evini basmışlar
Biz orda değildik, olayı görmedik
Orda olsaydık, müdahale ederdik
Cihangir den aşağıya kaçmış
Kazancı da sıkıştırmışlar
Üç el havaya atıp, gerisini bacağına sıkmışlar
Al.al.al. bi de bunu al
Taklaya getirmişler, kafası pek bir güzel
Haylazlara kızıyor, rastaların babası
Sigarası elinde, palamutu cebinde
Her kadına saldırır, rastaların babası
Seni haylaz, seni gidi yaramaz
Seni yaramaz, seni gidi afacan
Seni hınzır, seni gidi yaramaz
Kafası güzel, kendi güzel
Ruhu güzel, mevzu özel
Ama ona yine tuzak kuruyorlar
Yine ona çakallık yapıyorlar
Orospunun teki peşine takılmış
Bunu bir güzel kafakola almış
Bizim rasta, olmuş ona hasta
Ona sorarsan, karı on numara
LAN, yola yola yola bir şeyi bırakmadılar
Lan, ne varsa elinden aldılar
Bir değil, iki değil, üç değil oldu
Bu yollar hayatına mal oldu
Işıklar kapanınca, müzikler susunca
Ulumaya başlar, rastaların babsı
Telefonu çalıyor, telefonu açıyor
Yine dümen peşinde, rastaların babası
Rastaların babası, babaların babası
Çevremizde tam tedi gezegen var
Bir güneş, bir ay, bir de o var
Rastaların babası evrene sığmaz
Gezer, gelir, koşar, yine yorulmaz
Cihangir de bir gece oldu
Gecenin adını rasta baba koydu
Allem kullem, haytalık peşinde
Önemli değil, rasta hep bizimle
Rastaların babası, babaların babası
Sen bizi sevmeseydin, biz seni sever miydik
Gözün gönlün önünde, gözümüz üzerinde
Sen bizi sormasaydın, biz seni sorar mıydık
