Anlatirken seni birden bozulur diksiyonum
Gittigin o günden beri kâbuslarim bitmiyordur
Ahlaksiz bir kargasa ortasinda kayboluruz
Sonra biter tüm filmler sen gidersen ay tutulur
Belki bir derde bir deva bulunur
Ardindan serinler damarlar
Ezilir yalanlar
Utanmayacak aynalar ve kalanlar bir daha asla aci çekmeyecek
Hatta gülümseyecek dudaklar
Gel gelelim bana hasret çöker birden
Birde rezaletin tirmandigi yokuslardan umutlar yuvarla
Vücudumda büyük izler tasiyorken gözlerimde erozyon var
Betimleyen hiç bir cümlem güzel olmaz
Ölümden hüzün olmak bir yudumda sarhos olmak kadar imkânsizdir artik
Simdi âsik olmak
Acina bagisiklik kazanmak, giderek azalmak
Tükenmek, yok olmak, bogulmak ancak bu son olacak
Bana bilmedigim bir sey anlat
Yorgun düstüm en basindan anlat
Yeter bu kaçinci imtihan bak
Yanginin tam ortasinda yakilmadan yanmaktan bikmak
Tüm sarkilar ahmak
Gözlerinin ertesinde dogru yoldan sapmak
Inancimi bir kenara birakmak ve sonrasinda her cümlene tapmak
Cennetinde yanmak
Bu ne cüret der simdi sadakatin seytani
Bu kadar da olmaz diyor anne kardes arkadasim
Kontrolünü kaybettigim duygular baskalasir
Bir insanin bir insana duydugu su aska bakin
Sanki bir halkin tüm özgürlük umutlari
Baska bir baharda filizlenir ve arda kalir
Patlar cam dünya göge sarkilar saplanir
Siirler kanar dört yanimda kurtulacagiz yardim alip
Olmadiginin farkindayim, her dakika aklimdasin
Tabutlar kaldirilir ve çocuklar kandirilir
Yaralar sardirilir bir yenisi eklenir sabahinda
Acisi tattirilir herkes mi onu andirir
Güzel bir masal anlat bir bayram günü mesela
Birbirine girmis saç sakal üstüm basim paramparça
Gözlerim bos bakar bir sarki baslar en sondan
Saplanan tüm ihanetler arkamizdan el sallar
Bana bilmedigim bir sey anlat
Yorgun düstüm en basindan anlat
Yeter bu kaçinci imtihan bak
Yanginin tam ortasinda yakilmadan yanmaktan bikmak
Tüm sarkilar ahmak
Gözlerinin ertesinde dogru yoldan sapmak
Inancimi bir kenara birakmak ve sonrasinda her cümlene tapmak
