Γεμάτοι οι δρόμοι και άνθρωποι μόνοι
κουβέντα μην πιάνεις, πες ένα "γεια"
Bροχή που ξεσπάει σε σένα με πάει
και πως να σου βάλω λίγη καρδιά.
Στη βροχή σου αγάπη στέκομαι,
καταιγίδα μου με φως.
Στη βροχή σου μόνος βρέχομαι,
και τα σπάει ο ουρανός.
Λείπει πάλι ο θεός
κι έχει "μην ενοχλείται" έξω στην πόρτα του,
και σε σένα διέξοδο έτρεξα να βρω.
Τους παλμούς να χτυπάνε και πάλι στα χίλια
μόνος μου μέτρησα,
μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.
Στενά με φωτάκια, καμμένα λαμπάκια
με graffiti βάφουν τον τοίχο παιδιά.
Η νύχτα με παίρνει, κοντά σου με φέρνει,
μα πως να σου βάλω λίγη καρδιά.
Στη βροχή σου αγάπη στέκομαι,
καταιγίδα μου με φως.
Στη βροχή σου μόνος βρέχομαι
και τα σπάει ο ουρανός.
Λείπει πάλι ο θεός
κι έχει "μην ενοχλείται" έξω στην πόρτα του,
και σε σένα διέξοδο έτρεξα να βρω.
Τους παλμούς να χτυπάνε και πάλι στα χίλια
μόνος μου μέτρησα,
μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.
Λείπει πάλι ο θεός
κι έχει "μην ενοχλείται" έξω στην πόρτα του,
και σε σένα διέξοδο έτρεξα να βρω.
Τους παλμούς να χτυπάνε και πάλι στα χίλια
μόνος μου μέτρησα,
μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.
Λείπει πάλι ο θεός
κι έχει "μην ενοχλείται" έξω στην πόρτα του,
και σε σένα διέξοδο έτρεξα να βρω.
Τους παλμούς να χτυπάνε και πάλι στα χίλια
μόνος μου μέτρησα,
μια καρδιά να σου φυτέψω δεν μπορώ.
Γεμάτοι οι δρόμοι και άνθρωποι μόνοι
κουβέντα μην πιάνεις, πες ένα "γεια".
