Mi Mou Les Na Zo Me Anamnisis (Buralardan Giderim) - Giorgos Mazonakis

Μια φορά ήταν κι έναν καιρό

Μην το πεις ξανά δεν μπορώ

Στο κορμί μου εσύ μέσα ζεις

Κάποιο λάθος μιας στιγμής

Δε μπορείς να συγχωρείς

Τιμωρείς κι αποχωρείς

Στον πόνο κέντρο χτυπάς, και πατάς

Κι όλα τα ξεχνάς

Σε μια κόλλα λευκό χαρτί

Μου αφήνεις ένα πρωί

Μια καρδιά σβησμένη, με ένα Χι,

Σε ρωτάω γιατί;;;

Μη μου λες να ζω με αναμνήσεις

Δεν το αντέχω

Μου κρατάς τον κόσμο στα χέρια

Ας τον να πέσει κι ας χαθώ

Τη ζωή μου όλη έχω διπλώσει

Στην αγκαλιά σου

Να μετρήσω ως το δέκα καρδιά μου

Και να 'σαι εδώ πριν τρελαθώ

Μη μου λες τώρα να ζω με αναμνήσεις

Δεν το αντέχω

Την αγάπη που είχαμε θέλω

Να 'χω ψυχή και λόγο να ζω

Τη ζωή μου όλη έχω διπλώσει

Στην αγκαλιά σου

Να μετρήσω ως το δέκα καρδιά μου

Και να 'σαι εδώ πριν τρελαθώ

Μια φορά ήταν κι έναν καιρό

Μη το λες ξανά δεν μπορώ

Και για τέλος ποτέ μην σκεφτείς

Πες τι άλλο θα βρεις να πεις

Στο μυαλό μου μέσα απειλείς

Και οι νύχτες σαν ληστές

Στα μάτια δε με φιλάς, δεν γυρνάς

Τα κλειδιά πετάς

Και χωρίς ούτε μια ενοχή

Μου αφήνεις σ' ένα χαρτί

Μια καρδιά σβησμένη με ένα Χι

Σε ρωτάω γιατί;;;

Μη μου λες να ζω με αναμνήσεις

Δεν το αντέχω

Μου κρατάς τον κόσμο στα χέρια

Ας τον να πέσει κι ας χαθώ

Τη ζωή μου όλη έχω διπλώσει

Στην αγκαλιά σου

Να μετρήσω ως το δέκα καρδιά μου

Και να 'σαι εδώ πριν τρελαθώ

Μη μου λες τώρα να ζω με αναμνήσεις

Δεν το αντέχω

Την αγάπη που είχαμε θέλω

Να 'χω ψυχή και λόγο να ζω

Τη ζωή μου όλη έχω διπλώσει

Στην αγκαλιά σου

Να μετρήσω ως το δέκα καρδιά μου

Και να 'σαι εδώ πριν τρελαθώ