Ve Bryjja i Bergen dar ligg da eidn båt
so blånkpust å fin at han lyse,
me sjikkelæ maste å pipa me låt,
å månge slags vara han hyse.
Refr.:
Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-dinge-ling.
I rubme ligg mjølsekkjena i høge lag
å kassa me abelsine.
På dekkje e da fullt utå adle slag:
mjelkespadn å røyre å tine.
Ref.:
So rinje kapteidn å skutå legg ifrå,
no vinka dei adle dei kjende.
Å alltid kjem "Oster" i ruta utpå,
å alltid han kjem seg attende.
Refr.:
Han fer idnijønå me damp å me køl,
nett snøgt ikkje frabm han fere.
Men leiæ den veit han å fidn kvært eit høl
dit gøtt ifrå bydn han vil bære.
Refr.:
Å no hev han sigla i femtifem år,
bidna by å lann samen han konne.
Å når so eidngång ikkje lenger han går,
då græt både bymann å bonne.
Refr.:
Dar jekk dampen, gamle dampen,
far or triskona, far stillt!
Dar jekk dampen, gamle dampen!
Å, detta var surjelæ illt!
