sessiz bir gece yarısı
nerden aklıma takıldı
affetmezmiş herşeyi aşk
öyle bir şarkı vardı
içtiğim şarap değil
sensizlik beni şarptı
bekler dışarda yine
kış açmış kollarını
uyku tutmadı
dünya yalancı
kalpleri kayıp
sevmek ayıptı
uyku tutmadı
gerçekler acı
senden sonra hiç
kimsem olmadı
ah bu şehrin yalnızları
bende tam anlamadım
öldümmü kaldımmı
değişen birşey yok hala
eve dönen sokak aynı
sustu koskoca şehir
söndürdü ışıkları
son bir söz söylemeden
hoşgördü karanlığı
ah bu şehrin yalnızları
tek başıma yürürken
dilimde yarım bir şarkı
süzüldü en derinden
gururumun son damlası
uyumuşsundur şimdi sen
yine de çaldım kapını
hiç böyle sevmedim ben
unutmam artık adını
