Fram í heiðanna ró fann ég bólstað og bjó
þar sem birkið og fjalldrapinn grær.
Þar er vistin mér góð, aldrei heyrist þar hnjóð,
þar er himininn víður og tær.
Heiðarbóli ég bý,
þar sem birkið og fjalldrapinn grær.
Þar er vistin mér góð, aldrei heyrist þar hnjóð,
þar er himininn víður og tær.
Mörg hin steinhljóðu kvöld upp í stjarnanna fjöld
hef ég starað í spyrjandi þrá.
Skyldi' ei dýrðin í geim bera' af dásemdum þeim
sem vor draumfagri jarðheimur á.
Heiðarbóli ég bý,
þar sem birkið og fjalldrapinn grær.
Þar er vistin mér góð, aldrei heyrist þar hnjóð,
þar er himininn víður og tær.
Þetta loft er svo tært. Finnið þytmjúkan þey
hve hann þyrlar upp angan úr mó.
Nei, ég vildi' ekki borgir né blikandi torg
fyrir býlið í heiðanna ró.
Heiðarbóli ég bý,
þar sem birkið og fjalldrapinn grær.
Þar er vistin mér góð, aldrei heyrist þar hnjóð,
þar er himininn víður og tær.