Det e jaggu me rart koss det kan gå te.
Tenk at du går i lag med me.
Og om det bles kalt, e e varm og heit
for du e den finast eg veit.
I granskande skin frå ei gatelykt
e'kje alt like trygt.
Og spør du meg no, bli e heilt i beit:
Koffår den finast eg veit?
å når dyna varmar kring oss båe to
i mørke natta
ska e kviske i øyra ditt og svara på
koffår du e den finast e veit.
Kor e henta alt motet frå
Kankje e forstå.
Men ein ting veit e klart og greit:
At du e den finast e veit.
å når dyna varma kring oss båe to
i mørke natta
ska e kviskra i øyre ditt å svara på
koffår du e den finaste e veit
Nei, at e skulde ha slik tur, det e'kje te å tru!
Når alt va slutt, og e skull gå, i døra der stod du!
Det e jaddi me rart koss det kan gå te.
tenk at du går i lag me me
å om det ble så kaldt e e varm å heit
for du e den finaste e veit
å når dyna varma kring oss båe to
i mørke natta
ska e kviskre i øyra ditt å svara på
koffår du, e den finaste eg veit
å når dyna varma kring oss båe to
i mørke natta
ska e kviskra i øyre ditt å svara på
koffår du, e den finast eg veit