ก็รู้ว่ารักกันแค่ไหนแต่รักที่มีเพียงหัวใจคงไม่พอ
ยิ่งฉันทำให้เธอต้องเฝ้ารอก็ยิ่งท้อใจ
เส้นทางของเรานั้นมันยังไกลเหมือนเคย
ที่ทำได้ก็เพียงแค่ฝันที่ดูไม่มีวันจะเป็นจริงได้เลย
มีแต่ความทุกข์ทนวกวนเช่นเคย
สุดท้ายก็ลงเอยกันที่น้ำตา
ตื่นขึ้นมาได้แล้วนะเรา
จะมัวแต่คอยเฝ้าฝันไปถึงไหน
ตื่นขึ้นมาได้แล้วหัวใจ
และเดินออกไปเผชิญความเป็นจริง
ที่เจ็บปวดและแสนเศร้า ว่าเราไม่ได้คู่กันเลย
ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้
ขอโทษนะคนดีแต่ไม่มีหนทางใด
ได้แต่ยื้อยุดกันทุกวันเรื่อยไป
แล้วเราก็เสียใจอย่างที่แล้วมา
ตื่นขึ้นมาได้แล้วนะเรา
จะมัวแต่คอยเฝ้าฝันไปถึงไหน
ตื่นขึ้นมาได้แล้วหัวใจ
และเดินออกไปเผชิญความเป็นจริง
ที่เจ็บปวดและแสนเศร้า ว่าเราไม่ได้คู่กัน
ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ฉัน เปิดใจแล้วยอมรับมัน
สักวันก็คงผ่านพ้นไป
ก็รู้ว่ารักกันแค่ไหน
แต่รักที่มีเพียงหัวใจคงไม่พอ
ตื่นขึ้นมาได้แล้วนะเรา
จะมัวแต่คอยเฝ้าฝันไปถึงไหน
ตื่นขึ้นมาได้แล้วหัวใจ
และเดินออกไปเผชิญความเป็นจริง
ที่เจ็บปวดและแสนเศร้า ว่าเราไม่ได้คู่กัน
ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ฉัน เปิดใจแล้วยอมรับมัน
สักวันก็คงผ่านพ้นไป
