papa, waar blijf je nou by Jantje Smit
M'n pap gaf mij z'n laatste zoen.
Voor hij naar zee zou gaan.
Hij lachte zacht, ik hou van jou.
Maar ik zag ook een traan.
En als ik thuis kom, kleine knul, breng ik voor jou iets mee.
Een kanariepiet en geel en blauw, die zingt alleen voor jou.
Maar pappie, waar blijf je nou.
Soms huil ik 's nachts om jou.
Dan ben ik bang dat jij vergaat.
En weet ik mij geen raad.
Oh pappie, waar blijf je nou.
Daar op die grote zee.
Oh, kom toch naar huis toe.
En breng m'n vogel mee.
De jaren zijn voorbij gegaan, ik zag m'n pa niet meer.
Maar ik bleef turen naar de zee, nam steeds m'n kooitje mee.
Tot ik op 'n dag die vogel zag, een vogel geel en blauw.
Een kanariepiet, wat was ik blij, hij zong alleen voor mij.
Maar pappie, waar blijf je nou.
Soms huil ik 's nachts om jou.
Dan ben ik bang dat jij vergaat.
En weet ik mij geen raad.
Oh pappie, waar blijf je nou.
Daar op die grote zee.
Oh, kom toch naar huis toe.
En breng m'n vogel mee.
