Namulat ako at ngayo'y nag-iisa
Pagkatapos ng ulan
Bagama't nakalipas na ang mga sandali
Ay nagmumuni kung ako'y nagwagi
Pinipilit mang sabihin na ito'y wala sa akin
Ngunit bakit hanggang ngayon, nagdurugo pa rin
Sa kanya pa rin babalik sigaw, ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon alay pa rin sa kanya
At sa hatinggabi ay nag-iisa na lang
Ay minamasdan ang larawan mo
At ngayo'y bumalik nang siya'y kapiling pa
Alaala ng buong magdamag
Kung sakali man isipin na ito'y wala sa akin
Sana'y dinggin ang tinig kong nag-iisa pa rin
Ang pagmamahal at panahon alay pa rin
Sa kanya, sa kanya, sa kanya, hah-ooh
Sa kanya.
