Ik zit in een cafeetje want ik wil een beetje eenzaam zijn.
Ik wil met niemand praten want ik heb nu echte liefdespijn.
Gisteren nog beloofde jij me alles en nog veel meer.
Ik verliet je toen kuste jou nog een laatste keer.
Ik verdrink nu mijn verdriet, ik weet waarom je mij opeens verliet.
Jij bedroog me met die andere vrouw, en ik wist het niet.
Ik zal nu maar naar huis gaan en proberen te vergeten,
dat jij van mijn liefde helemaal niets meer wil weten.
't is een jaartje later en je bent toch met die vrouw getrouwd.
Je zegt nu tegen mij: ik ben zo ongelukkig, 't was mijn fout.
Ik heb nu zo'n spijt, maar dat alles kan niet baten.
Was ik maar van jou, ik zou je nooit meer verlaten.
Zo sprak je tegen mij, maar alles is te laat ik ben weer eens verliefd.
Op een andere man en ik weet dat hij me niet bedriegt.
Morgen gaan we trouwen niets kan onze liefde storen.
Samen zijn we nu gelukkig zoals nooit te voren.
't is een jaartje later en je bent toch met die vrouw getrouwd.
Je zegt nu tegen mij: ik ben zo ongelukkig, 't was mijn fout.
Ik heb nu zo'n spijt, maar dat alles kan niet baten.
Was ik maar van jou, ik zou je nooit meer verlaten.
Zo sprak je tegen mij, maar alles is te laat ik ben weer eens verliefd.
Op een andere man en ik weet dat hij me niet bedriegt.
Morgen gaan we trouwen niets kan onze liefde storen.
Samen zijn we nu gelukkig zoals nooit te voren.
