Yazmak hiç kolay değilmiş eskiler hakkında
Ne varsa birikti bak hepsi şuan aklımda
Birazda kirli hatıralar aslında şimdi
farkına varmak gerek hava karardığında
bu aynı cadde aynı sokak lambasının altı
yürürken hangi sahte yüzler bana baktı
büyürken azaldık sokaklar daraldı ve
masaldan uyandık kuytu bir mezarlıkta
elleri cebinde hayal kuran bi kaç gençtik
karanlığına gömüldü herkes bu eski şehrin
kimse bu hikayenin sonunda demiycek
geçmişte ne olduysa oldu boşver haydi hepsi geçti
çabalarsın bazen usanmadan
defalarca karalarsın kağıdı kimse uyanmadan
canın yansada susarsın üzülürler duyarsalar
bir hayal gerçek olur bir kaçı rüya sanarken
dar gelir dünya sana zaman acımaz asla
artık çok geç ne yapsanda kahkahalar sahte
biraz daha sabret sonunda soğuk duvarlar eski bir hastane
git haydi herkes gibi dönmem asla de yaşamak öldürsede fazla acımaz pek
bu gece yanlızlık fondip ve acılar sek ne olur yani sesini biraz fazla açıversek
boğulduk boğulcağımız kadar
yolumda engeller hep bi gün yorulcağımı sanar
hepsi aynı kabusta tek başımayken taaruzdalar
cam bi fanustayım yanlızlığa marus kalan
ruhum ablukada
hayal gücüm sanki çocukluğumun geçtiği bi avlu kadar
şimdi tam buradan geriye doğru aynı nakarat
ve bu hayal içinde düştüm yere havlu atarak
