Soms denk ik
Ben ik niet veel te dik?
Moet ik niet aan de lijn?
M'n ogen staan te scheef
M'n benen zijn te dun
Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?
Soms denk ik
Ben ik niet veel te lang?
Of misschien wel veel te klein?
Zijn m'n oren niet te groot?
M'n haren niet te rood?
Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?
Maar altijd als ik twijfels heb
Dan roept m'n moeder
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Veel beter dan de rest)
'Ja zo zijn moeders hè…'
Soms denk ik
Huil ik niet veel te veel?
Ik lijk soms wel een fontein
Ben ik wel stoer genoeg?
Hoor ik er nog wel bij?
Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?
Soms denk ik
Misschien lach ik wel te veel?
Want ik doe alles voor de gein
Ik ben toch wel gewoon?
Ik hoor er toch wel bij?
Zou ik eigenlijk niet iemand anders moeten zijn?
Maar altijd als ik twijfels heb
Dan roept m'n moeder
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Veel beter dan de rest)
M'n moeder blijft het maar proberen.
Ze zegt: Iedereen is anders
En dat moet je juist waarderen
Respecteren
Accepteren
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
(Jij bent goed zoals je bent
Goed zoals je bent
Jij bent goed zoals je bent
Zo goed 't kan niet beter)
