Het zal met bloemen zijn, dat staat al vast
Een rode roos, een vergeet me niet
Haar in enveloppe, ik in streepjespak,
Je zal niet weten wat je ziet
Ik nader nonchalant, zeg spontaan hallo
Uit m'n ogen schiet cool venijn
Je staat verbouwereerd, genageld aan de grond
Het zal verdomme fantastisch zijn
Alleen de maan, die weet hoe ik elke avond smeek
Om jou, alleen,
Alleen de maan weet hoe ik elke nacht in
duizend stukken breek
Ik zie het in m'n droom, als bij donderslag
Zal je beseffen hoe ik jou bemin
Ik kus je lippen zacht, je huilt van puur geluk
We zweven samen de hemel in
Alleen de maan...
Toen god ooit uit het stof de mensheid schiep
Vervolgens Eva ogen gaf
En zo aan jou m'n lief de keuze liet
Maar je sluit ze voor me telkens weer,
nee je ziet me niet
Alleen de maan...
Alleen de maan...
