ik weet nog goed dat ik liep door de stad, niks aan mijn hoofd rustig op pad
op m'n gemak, wacht op een gast om te sporten 't was echt geen bijzondere dag
niks aan de hand, bolletje ham in mijn hand
en de bol van een ralph lauren tas, straatmuzikant met een contrabas
en ik praat met een meid ze verkocht me de krant en, dat was heel gewoon
geluid in m'n zak was m'n telefoon. jouw mams, heel gewoon
maar deze keer ze verschilt van toon. en ik tril gewoon
vraag wat er is en ik ril gewoon. word gek van de stilte zo
geen idee wat er is maar ze vroeg of ik wilde komen
dus ik exit m'n training, stap op m'n runner en rijd naar je huis
je broertje doet open en zonder geluid zeg ik van alles
een donkere bui hangt in de woning en loop naar je woon-kamer
je mams zit en ook vaders, zo samen, een hoop tranen, en je pap ziet het ook aan me
doe maar rustig, het is niet wat je denkt lex
hij ligt op bed net, de reden dat je werd gebeld is erg maar het is niet precies wat je denkt lex
ze dachten aan pfeiffer de ziekte van lyme. dat was het misschien een tijdje
maar niemand had door dat je deze opeens uit het niets voor je kiezen zou krijgen
daar lag je dan
helemaal versuft je kon niet lachen haast niet praten en niet eten
men, daar zat ik dan
tegen je te praten wachten naast je bed en hopen dat je beter werd
daar lag je dan
helemaal versuft je kon niet lachen haast niet praten en niet eten
men, daar zat ik dan
tegen je te praten wachten naast je bed en hopen dat je beter werd
maar iedereen dacht dat die dag never komen zou, maar ik geloof in jou
ik vertrouw op je kracht en zet de hoop op jou
is dit gods werk dan is dit een grote fout
en ik zat en ik wachtte en sliep in een stoel naast je boxspring
vertelde een hoop in de hoop dat je van alles ook maar een klein beetje opving
wanneer stopt dit?
wanneer stond je weer op als dat ventje die ik kende, zoals ik gewend van je ben
zoals als we altijd op pad zijn tesamen en dan naar het centrum gek
kutten met wijven, blunt hijsen, ruktijgers, dun lijntje
wij twee. had ik een toernooi dan ging jij mee
als een broer jonge zoals jij zijn er geen twee
daar lag je dan
helemaal versuft je kon niet lachen haast niet praten en niet eten
men, daar zat ik dan
tegen je te praten wachten naast je bed en hopen dat je beter werd
daar lag je dan
helemaal versuft je kon niet lachen haast niet praten en niet eten
men, daar zat ik dan
tegen je te praten wachten naast je bed en hopen dat je beter werd
tot die ene dag, dat je keek met een brede lach zovan
lex voel me beter dan ik dat deed in de afgelopen weken man
vanaf daar ging het erg snel, werk aan je herstel, terug in het werkveld
wel met een minpunt maar je geeft niemand de indruk dat dat je beperkt
leven elke dag zo verschrikkelijk sterk
zo positief als jij nu bent bevorderd als iemand tijdens het werk
je denkt bij je zelf die dokters zijn gek
kijk naar jezelf, jij pakt die winst uit die moeilijke tijden
sommigen vinden het moeilijk te rijmen
jij wil niet zitten en klagen maar jij wil je doelen bereiken je doel is oneindig
geniet van het leven, en jij kan het weten
jij hebt gezweefd op de rand en gestreden
jij hebt gezegd ook al is het maar even, ik wil d'r volledig van nemen
dus wil ik je nu bij deze laten weten, wat er ook is, wat ik kan doen
wat het me ook kost ik bied je m'n steun voor het leven.
daar sta je dan,
helemaal weer terug, je kan weer lachen keihard werken en genieten
vent daar ga je dan,
het heft in eigen handen want je zorgt er zelf voor dat je gelukkig bent
daar sta je dan,
helemaal weer terug, je kan weer lachen keihard werken en genieten
vent daar ga je dan,
het heft in eigen handen want je zorgt er zelf voor dat je gelukkig bent
