พอจะเห็นในแววตาเธอ
พอจะรู้ว่าคิดอะไร
ได้ยินมาว่าเธอพอใจ ใครคนนั้น
เธอไม่เหมือนที่เธอเคยเป็น
ยังกับรักของเราไม่สำคัญ
ดูคล้ายๆ ว่าเธอรอวัน ที่จะไป
ไม่อยากให้ค้างคา จะตัดใจถาม
แต่มันก็กลัวคำตอบ
เพราะฉันไม่รู้ จะอยู่ได้อย่างไร
ถ้าเธอหมดใจ มันคงหมดหนทางไปต่อ
ความจริงจากเธอ ได้ยินคงปวดร้าว
ยังรักฉันรึเปล่า ก็อยากจะถามเธอ
แต่มันไม่กล้าพอ
ด้วยศักดิ์ศรีของคนๆ หนึ่ง
คงไม่คิดจะฝืนใจใคร
ปล่อยเธอทำตามความพอใจ คงจะดี
แต่มันรักให้ทำยังไง
คำว่ารักมันเตือนอยู่ทุกที
ว่าชีวิตทุกๆ นาทีมีแต่เธอ
ไม่อยากให้ค้างคา จะตัดใจถาม
แต่มันก็กลัวคำตอบ
เพราะฉันไม่รู้ จะอยู่ได้อย่างไร
ถ้าเธอหมดใจ มันคงหมดหนทางไปต่อ
ความจริงจากเธอ ได้ยินคงปวดร้าว
ยังรักฉันรึเปล่า ก็อยากจะถามเธอ
มันไม่ดีกับตัวฉันเลย
ที่ปล่อยให้ค้างใจ
มันไม่ควรเป็นอย่างนี้เลย
แต่จะให้ฉันทำไง โวว์ ...
เพราะฉันไม่รู้ จะอยู่ได้อย่างไร
ถ้าเธอหมดใจ มันคงหมดหนทางไปต่อ
ความจริงจากเธอ ได้ยินคงปวดร้าว
ยังรักฉันรึเปล่า ก็อยากจะถามเธอ
แต่มันไม่กล้าพอ โวว์...
