Ja, dat was een rare tijd,
Er werden heel veel mensen ziek.
Bij sommigen was het ze aan te zien,
Bij anderen dan weer niet.
En de drugs ging in de rondte
Alsof het koffie was.
In een kleine groep van dertig man
Onze nachtelijke klas.
En ik, ik zat er ook bij.
Ik was degene met het geld.
En de laatste die nog wakker was
Als de rest was uitgeteld.
En we hoefden niet te praten,
want we wisten hoe het zat.
We waren allemaal toch maten?
En toch voelde ik mij een rat.
Toen ik zei dat ik er uit wou,
omdat ik echt niet langer kon.
En dat ik iets te veel verloren had
Sinds de dag dat ik begon.
Maar dat is lang geleden
En nu denk ik nog wel vaak
Hoe het anders was geweest
Als ik die stap niet had gemaakt.
Was ik nu dan minder saai geweest?
Had ik nu dan minder stress?
Had iedereen het overleefd?
Ging het beter met de rest?
Ja, dat was een rare tijd,
Er werden heel veel mensen ziek.
En bij sommigen was het ze aan te zien,
En bij anderen dan weer niet.
