ze zeggen dat de tijd je wonden heelt
maar ik voel elke dag dezelfde pijn
waarom werd je bij me weg gehaald
waarom mocht je niet gewoon dichtbij mijn zijn
hoor steeds dezelfde leegte in mijn hart
hoor de zelfde handen op mijn keel
boos op de ... die jou niet wilde helpen
boos op een wereld die niet stoppen wil
ik zie nog steeds de tranen in je ogen
die je het liefst verborgen hield voor mij
hoe klein je was je wilde mij al sparen
je hielt je groot en je verbeet de pijn
ik wilde elke dag wel met je ruilen
ik wens nog elke dag dat ik het was
jou te zien lijden en niet kunnen helpen
die omacht sloopt mij nog elke dag
en niemand vertelt mij de reden is
dat alles zo veranderd
ineens is alles anders
het was tog goed zoals het was jij deed tog niemand kwaad ik begrijp het niet
ik heb geschreeuwd tot ik geen stem meer had
mezelf gepijnigd tot ik niks meer voelde
de circel keer op keer rond gegaan
voordat ik zelf niet eens meer waar ik op doelde
ik heb gepiekerd tot het ochtend was
alle beslissingen die ik ooit nam
alle vragen die ik had gesteld
gewacht op antwoord dat van niemand kwam
en niemand vertelt je hoe je verder moet als alles wat je lief is in eens voor altijd weg is
een moment is alles goed en dan verteltelt stem je dat het ophoud
nee niemand vertelt mij wat de reden is dat alles zo veranderd ineens is alles anders het was tog goed zoals het was wij deden niemand kwaad tot ik begrijp het niet
ik stap mijn bed uit en begin de dag
ik zie de zon maar ik voel haar warmte niet
ik dring mijn zelfde woorden ter herhalen die je mijn zei voordat je ons verliet
je keek mij even heel diep in me ogen je pakte me heel stevig vast
wees niet boos om wat er niet meer is pap
maar wees dankbaar voor het gene dat er was
