Po coś dał nam tę głębokość wejrzeń - Marek Grechuta

Po coś dał nam tę głębokość wejrzeń,

Co przeczuwa kształty przyszłych zdarzeń

Zamiast wierzyć głucho, bez podejrzeń

W miłość i w ucieleśnienie marzeń?

Po co dałeś nam uczucia, losie,

Byśmy serca swe zgłębiali spojrzeniami

I śledzili w dzikich spraw chaosie

Co naprawdę jest pomiędzy nami

Ach, tysiącom ludzi wolno nie czuć,

Nie znać własnych serc i błądzić sobie

Tu i ówdzie, bez zbędnych przeczuć

Grzęznąć raptem w męce i w żałobie...

Póki jakiś ranek ich nie zbudzi

Zorzą szczęścia nieoczekiwaną

Tylko nam nieszczęsnym dwojgu ludzi

To pospólne szczęście odebrano:

Kochać nie pojmując sie nawzajem

Widzieć w innych rzeczy, których brak im

Wielbić majak, co sie wydał rajem

Brnąć w nieszczęścia, które są majakiem

Szczęśliw ten, kto żyje złudnym śnieniem;

Szczęśliw, komu obca przeczuć waga;

Dla nas z każdą chwilą i spojrzeniem

Snów i przeczuć razem moc się wzmaga...