kom, ban og ta i handa nu
så ska' han bestefar og du
gå ne' i støa førr å sjå på båran
han bestefar så lite vinn
og bale meir me' båtn sin
som ligg der segellaus og utn' åra
ja båra ho e farlig
og båra ho e go'
og båra dræg deg under
og båra gjer deg ro
ja båtn' min, du bane' mett
du kan vel tru vi to har slett
oss fram så mang en gong i storm og stilla
om leia stængt og seglet flængt
vi heim oss vann og støa fann
og uværsbåra bar sæ stygt og ille
førr båra ho e farlig
og båra ho e go'
og båra dræg deg under
og båra gjer deg ro
me' sommarsti' når båra blid
og kjæln smaug om kjøl og baug
då kjent han bestefar sæ mjuk i sinne'
her kunn eg meg og mine fø
me' hus og heim og båt i stø
og båresull så vart om alt her inne
men båra ho e farlig
og båra ho e go'
og båra dræg deg under
og båra gjer deg ro
langt vest i hav der sol går ne'
dit får han bestefar beskjed
og segle på den aller siste båra
ho kjæm vel snart når alt e klart
og båtn' ligg me' nystelt rigg
og kveldssol over ripe, segl og åra
den båra e'kje farlig
den båra ho e go'
den båra tar deg valig
i famn og gjer deg ro
