Jaren gelden, zaterdag nacht
de telefoon ging, 'k weet precies waar ik was.
Tot die tijd wist nog niet wat iemand missen was.
Nu jaren later, weet ik hoe het is.
Zoveel momenten dat ik u plotsling mis.
Toen ik trouwde dacht ik zelfs even dat ik u zag.
We hadden afscheid genomen,
alles was goed.
U zei: 'Ik wacht op je boven, kom je straks naar me toe?'
En een paar weken later,
ze droegen u door de deur.
Opweg naar de hemel, in een auto met chauffeur.
Ik heb een foto van ver voor uw dood.
'k kijk in uw ogen en dan zie ik mijn zoon.
Soms dan droom ik hem in gedachten bij u op schoot
De generaties, ze komen, ze gaan.
Zo blijft u altijd toch een beetje bestaan.
En ik draag met trots onze naam totdat ik boven kom.
We hadden afscheid genomen,
alles was goed.
U zei: 'Ik wacht op je boven, kom je straks naar me toe?'
En een paar weken later,
ze droegen u door de deur.
Opweg naar de hemel, in een auto met chauffeur.
Soms vraag ik me af,
wat als u hier nog was.
Zoveel jaren blijven voor altijd verborgen.
Dus ik hou me maar vast
aan de tekst op u graf:
'Wie gelooft die leeft'
zelfs al is hij gestorven.
We hadden afscheid genomen,
alles was goed.
U zei: 'Ik wacht op je boven, kom je straks naar me toe?'
En een paar weken later,
ze droegen u door de deur.
Opweg naar de hemel, in een auto met chauffeur.
En ik draag met trots onze naam totdat ik boven kom
