Μέρες περίμενα ένα τηλέφωνο,
ένα σου μήνυμα
Μέρες κρυβόμουνα από τους φίλους μου
γιατί φοβόμουνα.
Γιατί δεν έκανα ούτε το βήμα μου
για τα επόμενα
Γιατί ξεχάστηκα κι έτσι εξάντλησα
τα ενδεχόμενα
Να με δικαιολογήσεις, να μ'αφήσεις
έτσι να νιώθω κι ας πονάω
Εγώ θα μείνω με το λάθος π'αγαπάω
κι ας το ξέρω πως εσύ με προσπερνάς
Να με δικαιολογήσεις, να μ'αφήσεις
με ό, τι νιώθω να περνάω
και θα σου λέω πως δεν έχω που να πάω
εσύ να κάνεις πως γι'αγάπη μου μιλάς
Και θα σου λέω πως δεν έχω που να πάω
κι εσύ να κάνεις πως γι'αγάπη μου μιλάς
Μέρες περίμενα μια απάντηση
μια αλήθεια σου.
Μέρες που έμειναν πίσω να δένονται
με τη συνήθεια σου.
Μέρες σκεφτόμουνα πως είναι άδικο
μα σου τ'ορκίζομαι
ότι δεν μ'ένοιαζε να μένω πίσω σου
και να σκορπίζομαι.
Να με δικαιολογήσεις, να μ'αφήσεις
έτσι να νιώθω κι ας πονάω.
Εγώ θα μείνω με το λάθος π'αγαπάω
κι ας το ξέρω πως εσύ με προσπερνάς.
Να με δικαιολογήσεις, να μ'αφήσεις
με ό, τι νιώθω να περνάω
και θα σου λέω πως δεν έχω που να πάω
εσύ να κάνεις πως γι'αγάπη μου μιλάς.
Και θα σου λέω πως δεν έχω που να πάω
εσύ να κάνεις πως γι'αγάπη μου μιλάς.
Να με δικαιολογήσεις, να μ'αφήσεις
έτσι να νιώθω κι ας πονάω.
Εγώ θα μείνω με το λάθος π'αγαπάω
κι ας το ξέρω πως εσύ με προσπερνάς.
Να με δικαιολογήσεις, να μ'αφήσεις
με ό, τι νιώθω να περνάω
και θα σου λέω πως δεν έχω που να πάω
εσύ να κάνεις πως γι'αγάπη μου μιλάς.
Και θα σου λέω πως δεν έχω που να πάω
εσύ να κάνεις πως γι'αγάπη μου μιλάς.
