Kalemime sığınarak
Yürüyorum yalın ayak
Bir elimi sen tut
Diğerini bana bırak
Akabilir kanım, kopabilir damarım
Kol kanat kırılsa da, kart gözüm açık olacak
Kara listede yazar adım, siyah ozanım
Kırk akıl için kuyuya bir taş atalım
Bedenim git diyor, ruhum serseri
Bağlamaz kimseyi, bu da benim sanatım
Yalan üzerine kurulu bir karbeyaz hayal,
Ateş olur kapılanın üzerine yağar
Dede Korkut'a masal okuma
Köre göz, dilsize söz ol, iyi gelir korkuna
Yağmuru bekleyen çamura hazır
Şüphesiz hakikat arayan acıyı bulur
Soru sormayı bilen cevap alır
Yolu gitmeyi bilen gözü kapalı sonuna varır
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe
Der "Dert etme yolun sonunu!"
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe
Der "Dert etme yolun sonunu!"
Aklıma takılan bir fikir
Dışa vursam sana göre bir küfür
Yoldan çıkaramadılar hedefi
Aklımı çelemedi çelebi
Her yol mübah
Atlasa sığamadı gezegen
Yetmedi zaman, bitmedi serüven
İcat edilemedi daha aşka güven
Leyla olsan kaç yazar taksimetren?
Teoride baba figür
Her gece zımbalamak üzere, üzerine yürür
Az olan paraya gözü dalan fahişe
Bir anda masum cici kıza bürünür
Kara görünür toprağa basan adam atılır
Cesedinden yeni bi' savaş doğar
Kimi sevişir, kimi konuşur
Aslolan, farkındalık avcısı kazanır.
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe
Der "Dert etme yolun sonunu!"
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe
Der "Dert etme yolun sonunu!"
Buldum pusulada yolumu
Her doğru yol pusu dolu
Sorsan sarı çiçeğe
Der "Dert etme yolun sonunu!"