Dün gece yaralı küçük bir kız bulunmuş
Etrafına sarı kurdeleler sarılmış.
Son bir kez süslemek istemiş onu büyükler
Yine yasaklarıyla.
Yaklaşıp yakından bakınca gördüm
Yatan benim küçüklüğüm ve ben büyüdüm.
Mevsimlik elbisemle, cenaze alayını izlerken
Geçtim meyveli ağaçlarla, mis kokan bahçelerden.
Bir çiçek kopardım, son kez ona baktım
Çiçeğimi taktım, göğsüme.
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık.
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık.
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.
Ardımdan konuşulurken
Fısıltılar duydum tesadüfen.
Sordum tanır mıydınız bu yatan kızı
Henüz nefes alırken?
Mutluluk başka kalplerde saklı sanırdı
Hep yarımdı, yanıldı.
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık.
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık.
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.
Bir yol yürüdüm evimizden
Yol büyüktü hepimizden.
Ölümden, ikimizden
Ve zavallı sevgimizden.
Dün gece ufacık bir çiçek solmuş
Bugün yeniden güneş doğmuş.
Bak burada küçük bir kız ölmüş
Ruhu büyüyüp kadın olmuş.
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık.
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.
Kimse yeni yara açamaz artık
Çok canım yandı acımaz artık.
Bugün düşerse yarın kalkar
Bu kız kendine acımaz artık.
