الهی سقف آرزوت
خراب بشه روی سرش
بیای ببینی که همه
حلقه زدن دور و برش
الهی که روز وصال
طوفان شه از سمت شمال
هیچی از اون روز نمونه
به جز گلای پرپرش
بین من و تو
فاصله غوغا میکنه
یاد حرفای قشنگت
منو رها نمیکنه
تو منو
گذاشتی رفتی
توی روزگار وحشی
توی کوچه های غربت
دنبالم حتی نگشتی
کفتر چاهی من
تنگ بی ماهی من
ای قبای وصل بر
جنگجوی بی سپر
چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد
می توانی تو به من
زندگانی بخشی
یا بگیری از من
آنچه را می بخشی...
