คำร้อง วรัชยา พรหมสถิต
ทำนอง สุริยา พึ่งธงไทย
เรียบเรียง ชมธวัช ยงกิตติกุล
ฉันรอนแรมมาไกลในทะเล
ด้วยเรือน้อยลอยไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร ฉันไม่หวั่น
เมื่อมีพายุมากีดขวาง
เรือจะอับปาง แต่ฉันยังอยู่ก็ต้องสู้มันไป
มีความตั้งใจ จุดหมายคือแผ่นดิน
เหลือสองมือเปล่า ปลายทางยังแสนไกล
มีความอดทนเท่านั้นสักวันหนึ่ง ต้องถึงแดนไกล
ฉันลอยคอเดียวดายในทะเล
ว่ายตามน้ำตามไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร ฉันไม่หวั่น
มีคลื่นลมแรงโถม กระหน่ำมา
แขนฉันอ่อนล้า ใจฉันก็ยังสั่ง ให้สู้มันไป
มีความตั้งใจ จุดหมายคือแผ่นดิน
เหลือสองมือเปล่า ปลายทางยังแสนไกล
มีความอดทนเท่านั้นสักวันหนึ่ง ต้องถึงแดนไกล
ฉันลอยคอเดียวดายในทะเล
ว่ายตามน้ำตามไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร ฉันไม่หวั่น
บอกกับตัวเองไม่ยอมแพ้
จะเหนื่อยสักเพียงใดต้องทนไหว
และจะไม่มีอะไรที่ยากเกินไป
ฉันลอยคอเดียวดายในทะเล
ว่ายตามน้ำตามไปไม่รู้ทาง
ตรงขอบฟ้ามองไปยังไม่เห็นขอบฝั่ง
ต้องเดินทางไปอีกสักเท่าไร
